Maandag 16 maart 2020. Een dag die heel bizar was. Sinds vrijdagnacht was de werking van ons land aangepast. Er werden strikte maatregelen getroffen om de verspreiding van dat virus af te vlakken. Deze maandag was dus de eerste werkweekdag sinds de invoering van die maatregelen.

De dag begon nochtans mooi. Een stralende zon stuurde zijn stralen door de laag hangende mist. Alsof de natuur zijn pracht wou tonen. Ik had mijn fototoestel niet bij maar mijn gsm deed meer dan het nodige.

Persberichten volgden elkaar snel op. Cijfers werden dramatischer en getuigenissen van vrienden en kennissen maakten het allemaal zo vreemd. Zo ontastbaar, onwezenlijk.

En hoe later op de dag, hoe grijzer de lucht werd. De zon kroop weg, de angstberichten groeiden aan. Maar ik blijf een positivo. En elk nadeel heeft zijn voordeel. Al gaat het vermoedelijk heel moeilijk zijn om veel voordelen te vinden. Maar weet dat alles altijd goed komt… uiteindelijk.

Ik trok me vandaag op aan de deugddoende babbels, de ‘natuurlijke’ foto’s en de positiviteit van de mensen rondom mij. Blijf positief allemaal, hoe moeilijk het ook soms is.

Door dit virus staat mijn fotowerk op een laag pitje. De mensen die ingetekend hebben op mijn nieuwsbrief konden al lezen welke gevolgen dit alles heeft. Al zijn de gevolgen intussen nog dramatischer geworden. En dan mag ik nog niet klagen. Veel van mijn collega’s hebben enkel dit als inkomen. Zij zien hun ‘loon’ de komende weken verdwijnen.

Ook die geliefde culturele sector krijgt hierdoor rake klappen. En ze hadden het al zo lastig om te doen waar ze zo goed in zijn: mensen ontspannen en begeesteren. En dat is nu net wat er ontbreekt. Angst sluipt binnen bij de mensen, de ontspanning zoekt een klein hoekje om zacht in te wenen.

Maar ik blijf niet bij de pakken zitten. Ik ga door. Zoals altijd.

De komende dagen/weken zal ik me noodgedwongen moeten wenden tot beelden uit mijn archief. Alle shoots die uitgesteld kunnen worden zijn intussen uitgesteld. Alle besprekingen staan on hold. Tijd om enkele projecten die ergens vaag in mijn hoofd ronddolen eens concreter te maken, om mijn website verder aan te passen naar iets moderners en duidelijkers, om mijn archief wat te ordenen en zoveel meer.

Maar welke archiefbeelden zou jij graag willen zien? Laat het me weten via https://www.joostvh.be/question/

Alvast bedankt. Ik start met een oude foto, van al even geleden. Deze foto is gemaakt aan Petrol Antwerpen. Een zone die intussen in volle ontwikkeling is. Hallo nieuwbouw, weg ruwheid van de oude industrie. Maar ik kijk met zeer veel plezier terug naar deze reeks.

NB: ik heb enkel de invloed van dit alles op mij als persoon en op de culturele sector belicht. Natuurlijk heeft dit invloed op alles en iedereen. De ene al wat meer in de mogelijkheid om zaken te overbruggen dan de andere; de ene al wat meer gesteund door subsidies of steunprogramma’s dan de andere. Ik wil iedereen een hart onder de riem steken. Voor iedereen zijn er gevolgen. Het is een zaak om elkaar te vinden en te steunen. En dan maakt het niet uit of je een grote zaak bent of een individu. Achter alles zitten steeds individuen en zij hebben nood aan iedereen die helpen kan.

Comments are closed.