Ik ben een fotograaf. Het is mijn taak de werkelijkheid te vangen en vast te leggen. Ik snij een stukje werkelijkheid uit, een stukje tijd uit de tijdslijn en hou het dan bij om er later naar terug te kijken.
Als ik dat doe voor gezinnen, voor een huwelijkskoppel, voor een communie, voor een lifestylereportage,… dan leg ik een stukje herinnering vast om er later naar terug te kijken en opnieuw te doen voelen wat je toen voelde.
Maar ik leg ook zaken vast die niet echt bijdragen tot een herinnering. Soms fotografeer ik zaken die er zijn, die zich voor mijn neus afspelen of die er al heel lang zijn maar nog nooit het kader gekregen hebben dat ze verdienen.
Ik kijk naar het leven op de straat. Ik kijk naar de natuur en hoe deze zich beweegt tussen ons. Ik kijk naar allerlei zaken waar we zomaar aan voorbij gaan.
Ik fotografeer ze. Ik leg ze digitaal vast. Ik importeer ze naar mijn computer waar ik dat beeld door mijn digitale donkere kamer jaag om naar het beeld te komen dat ik toen zag, naar het gevoel dat ik toen voelde, naar de geur die ik rook en de smaak die ik proefde.
Mijn zintuigen loslaten op de beleving en die beleving integreren in de foto.
Daarom dat ik zo vaak met harde contrasten werk. Want zo zie ik het voor me. Daarom dat ik zo duister werk, want dat was het gevoel dat er toen door me heen gleed. Daarom die grote dynamiek omdat ik ervan hou en omdat ik dynamiek leef.
En zo heel soms, als alles klaar is, dan laat ik die foto’s tot leven komen door ze een plek te geven waar ze behoren: op papier, op hout, op metaal, …. Op iets vergankelijk. Want herinneringen vervagen, de foto’s doen dit uiteindelijk ook al is het veel trager dan de herinnering zelf.
Ik hou ervan om die foto op papier te zien verschijnen. Het geeft dat extra aan de foto. Het maakt de foto af. Maar toch…. Toch wil ik soms dat beetje verder gaan.
Wat als je die foto nog een extraatje geeft? Iets grafisch of iets ongewoons? Maakt het die foto beter? Of geeft het een extra dimensie?
Dat laat ik aan jullie over om te beoordelen. Voor mij is het een proces. Voor jullie misschien net dat extraatje.
Zie je dit al aan je muur hangen? Of in een kadertje tussen je boeken?
