Brug van de Keuze

Zo heel af en toe zie ik een beeld voor ogen waar ik inspiratie uit put. Och neen, ik ben aan het liegen. Er zijn veel foto’s waar ik inspiratie uit put maar meestal onrechtstreeks. Maar dus, soms zijn er foto’s die me heel direct inspireren. Zo zag ik een foto gemaakt door Viktoria Bolkina. Die foto was zo intens dat ik meteen aan de slag ging. Ik moest en zou zelf iets maken, niet kopiëren maar zelf creëren.

Het belangrijkste onderdeel in het concept was een geschikt kledingstuk. En via wat omwegen kwam ik plots bij de Roemeense Ariadna Mladen. Ze is kleding designer en woont nu al even in Antwerpen. Ik contacteerde haar en jawel, ze zag een samenwerking zitten.

Toen begon de grote zoektocht naar alle andere elementen. Er moest nog veel geregeld worden. Ik ging op zoek naar een locatie, een model, een MUA (Make Up Artist), bedacht de uitwerking van het concept,….

De locatie vond ik redelijk snel. Ik zocht een ruwe omgeving, iets met veel beton of ruwe steen. Die locatie vond ik in een voetgangersbrug over de Leie. Het voordeel aan die locatie was dat deze brug bovendien overdekt was want ja, de kans op regen is redelijk groot in België, zeker in november. Een Mua had ik ook al in gedachten. Ik kende iemand waar ik al regelmatig mee had samen gewerkt en ze levert uitstekend werk. Dat was dus ook redelijk rap in orde.

Bleef over: het model. Ik plaatste een zoekertje en kreeg een overvloed aan reacties. Blijkbaar waren veel modellen super geïnteresseerd in mijn concept. Uit de tientallen kandidaturen besloot ik, in samenspraak met de kledingdesigner, om samen te werken met Sherelle De Jong. Een van afkomst Nederlandse die al geruime tijd in België woont.

Alles werd besproken en ik maakte een callsheet. Daarin stond alle informatie (make-up, styling, locatie, contactgegevens,…) duidelijk vermeld en gaf een goed overzicht van al hetgeen besproken was.

De dag van de shoot naderde. En dan, vreselijk nieuws. De MUA was ziek geworden. En ik moet zeggen, ze is niet rap ziek dus het moest wel serieus de moeite geweest zijn. Een klein beetje paniek. Zonder MUA was er een probleem om de designer met de kledij naar de locatie te brengen (ze gingen samen rijden) en zonder MUA was de shoot redelijk onthoofd. Gelukkig kende Ariadna Mladen nog iemand die kon inspringen. De shoot was gered.

De dag zelf was een echte regendag. Het water viel met bakken uit de lucht. Gelukkig was de locatie overdekt. Wel een probleem was de temperatuur. Deze was in de laatste dagen gekelderd en koude gaat niet goed samen met losse kledij. Gelukkig wist Sherelle me te zeggen dat ze niet bang is van wat koude en dat ze niet rap iets gaat opgeven. De make-up werd aangebracht, het haar werd goed gelegd, de kledij werd gladgestreken. Tijd om alles in beeld te brengen.

Voor de shoot had ik qua belichting gekozen voor een 1-lichtpunt-opstelling. Alles ging uitgelicht worden met 1 lichtbron. Dit was eerder uit noodzaak omdat ik moest werken met een draagbare batterij (er was geen vrij stopcontact op de brug) en omdat ik toch redelijk veel foto’s ging moeten nemen om het beoogde effect te bekomen. Twee lampen gebruiken ging mijn batterij te snel doen leeglopen waardoor ik mogelijk te snel zonder licht zou gezeten hebben.

Met 6 stonden we op locatie: ikzelf met een assistente, de designer met een assistent, de MUA en het model. Het was een zeer aangename samenwerking. Er werd geregeld eens gelachen maar het doel werd nooit uit het oog verloren. En wat een respect heb ik voor het model. Terwijl wij daar allemaal goed gekleed stonden, was zij aan het rillen van de kou. Elke vrij moment werd haar een jas aangereikt om even op te warmen, even in de auto stappen werd ook gedaan, alles was goed om het toch zo aangenaam mogelijk te maken voor haar. Maar toch, ondanks die maatregelen was het afzien. Maar ze heeft steeds haar professionaliteit behouden. Chapeau.

Wat hier nu zal volgen is een greep uit de foto’s. Ik vermeld ook nog graag eens de credits:

Previous Post

Het Zesde Metaal