Het is vrijdag en het is mijn 4e concertavond deze week. Deze keer diende ik een rit naar Antwerpen te maken. Dus goed op tijd vertrok ik. De laatste keren was ik steeds meer dan 2 uur onderweg en dus hield ik rekening met de gebruikelijke files. Maar het was op de baan alsof Moses net voorbij was gekomen. Amper verkeer en dus met het gevolg dat ik goed op tijd in de Lotto Arena stond. Het grote voordeel was dat ik nu eens tijd genoeg had om een kletske te doen met Nathan, een collega fotograaf die samen met mij bij Concertnews zat en die binnenkort weer in hetzelfde collectief als ik zal zitten: CPU – Concert Photographers United. Tijd dus om eens wat bij te praten want als we weer samen in hetzelfde collectief zullen zitten zullen we elkaar niet meer in de front tegenkomen.
Maar de rit naar Antwerpen was nu niet voor een babbelke te doen (alhoewel het wel zou gekund hebben natuurlijk). Op de planning stond Soulwax. Gentse helden !!!!
Ze stonden op de line-up van mijn allereerste Pukkelpop. Toen nog met veel gitaren, een klassieke rockgroep-bezetting eigenlijk. Maar hun set was zo goed. ‘Much Against everyone’s advice’ is dan nog steeds een fantastische plaat.
Tegenwoordig hangen er geen CD’s meer achter de band in de vorm van hun naam, de klassieke bezetting is intussen ook al even ingeruild voor meer elektronica, maar nu ook met super veel drums: 3 drummers staan tegelijk in voor het drumwerk tijdens het optreden. En mijn aandacht werd getrokken door de opvallendste drummer van hen allemaal: Igor Cavalera. Deze mede-oprichter van Sepultura ruilde hiervoor de metal in en je kan wel zeggen dat de muziekstijl een beetje anders is. Maar Igor is een ‘hard-hitter’ op de drums en dat past eigenlijk wel in de Soulwax-sound.
De restricties waren: 3 songs, no flash. Normaal is dat geen probleem maar bij deze Soulwax is dat niet zo eenvoudig. Hun nummers glijden in elkaar over waardoor je niet duidelijk kunt horen of er een nieuw nummer is begonnen of niet. Zelfs de verantwoordelijke van Live Nation wist niet wanneer precies ze de fotografen uit de front moest halen. En oh, het was een bijzonder smalle front. Een DJ booth voor het podium maakte het bijzonder smal. En dan had je nog enkele fotografen die ik nog nooit gezien had. En blijkbaar kende één van hen de ongeschreven afspraken van de fotopit niet: doe je rugzak uit. Het was dus fotograferen in flitsend licht, met af en toe een rugzak van die collega tegen mijn lens of hoofd. Maar kom, de Dewaeles trokken van leer en ik stelde scherp.
All pictures are © CPU – JoostVH Photography